Ja, dat weet ik nog, Anna’s hoeve

5 thoughts on “Ja, dat weet ik nog, Anna’s hoeve

  1. leuke site,
    Weet iemand wat bibliografische gegevens van de uitbater van Anna’s hoeve in de jaren vijftig. Klopt het dat dat een zekere meneer CREKEL was, die dit met met zijn vrouw deed?
    Perry Pierik

  2. Het lijkt mij leuk om de lezers te wijzen op de website van de Vereniging tot behoud van Anna’s Hoeve – die al meer dan 35 jaar bestaat. Ik ben sinds ik hier woon lid van de vereniging en sinds 2018 hebben we een fantastisch mooie nieuwe website http://annashoeve.nl/ – waar je ook meer uitgebreid kunt lezen over het ontstaan – het gebiedje inclusief de vijvers was een ontwerp van Dudok – de berg is voor zover ik heb onthouden gewoon ontstaan doordat die vijvers zijn uitgegraven, al ligt er ook zeker afval op.

  3. Anna’s Hoeve,
    Ja, ik herinner me het restaurant en de bootjes op de vijver als we daar langs fietsten. Het was er altijd erg druk en het zag er vrolijk uit. Juist wegens de drukte legden we er niet aan. Aan de berg zelf heb ik goede herinneringen: in de winter bij sneeuw sleeëden we met een rotgang naar de vijver. Is gelukkig bij mij altijd goed gegaan! Maar het liep voor sommigen wel eens wat
    ongelukkig af: in een wak terecht komen bijv.
    Met vriendelijke groet,

  4. Anna’s Hoeve associeer ik vooral met de ‘enorme’ berg. Als het gesneeuwd had gingen we daar naartoe, om met de slee de berg te beklimmen om er daarna met een duizelingwekkende vaart vanaf te glijden, over de weg heen, tot ver op het ijs van de bevroren vijver. Heerlijk spannend.

  5. Toen mijn ouders 50 jaar getrouwd waren hebben we in het restaurant ál onze familieleden, tantes en ooms, neven en nichten, voor een receptie uitgenodigd. Er waren in totaal zo’n 250 mensen. Dat was een onvergetelijke dag.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Please reload

Please Wait