Ja dat weet ik nog

Vervolg: Streekarchief zoekt vrijwilliger

Iedere inwoner van Hilversum werd bij de geboorte of bij verhuizing naar Hilversum ingeschreven in het bevolkingsregister. Op dit moment zijn de gegevens uit het bevolkingsregister alleen beschikbaar op microfiche in de studiezaal van het Streekarchief. Het bevolkingsregister van 1850-1862 is inmiddels al gedigitaliseerd. De volgende stap is om de namen uit het register over te nemen en in te voeren op de website. Op die manier kunnen de gegevens digitaal beschikbaar komen. Onderzoekers kunnen het bevolkingsregister dan rechtstreeks via de website van het archief doorzoeken op naam.

Behalve gegevens van Hilversum werken vrijwilligers ook al aan de bevolkingsregisters van Blaricum, Nederhorst den Berg, Laren, Kortenhoef, ’s-Graveland en Ankeveen, aan de fotocollectie van Muiderberg en aan de grote collectie glasnegatieven van fotograaf Jacq. Stevens uit de periode 1945-1985.

Iets voor u, om als vrijwilliger aan dit project mee te werken? Voor meer informatie en aanmelden gaat u naar
deze website. Voor vragen kunt u een e-mail sturen naar projectleider Loes Knijn: l.knijn@hilversum.nl.

Gooische Stoomtram

Er reed een stoomtram tussen Amsterdam Weesperpoortstation en Hilversum, die onderweg een reeks Gooise plaatsen aandeed: Muiden, Muiderberg, Naarden, Huizen, Blaricum, Bussum, Laren en Hilversum. De tram werd populair, maar in de volksmond werd hij ook wel de Gooische Moordenaar genoemd. Tijdens de gehele geschiedenis zijn er 117 mensen om het leven gekomen door ongelukken van en met de tram.
De eerste tram reed in 1881 en de laatste in 1947. Het zóu dus zomaar kunnen zijn dat u nog met die tram heeft gereden!

8 thoughts on “Ja dat weet ik nog”

  1. Geweldig. Zou er een wandelroute kunnen worden gerealiseerd vanaf Amsterdam waar dat gebouw nog staat , tot het eindpunt in het Gooi?
    Een echte tram lijkt mij wat teveel gevraagd
    Jeltje.

  2. Claire de Kock stuurde deze reactie in: Zeker! Als 2-jarige reisde ik met mijn ouders vanuit Amsterdam “naar oma” in Hilversum. Ik heb daar vage beelden van: lawaai en rook. In de oorlog zijn mijn ouders naar Hilversum verhuisd, nadat Oma weduwe was geworden. Schuin tegenover ons huis aan de Larenseweg was een halte van die stoomtram. Ik herinner me dat er voor de tram uit een man met een rode vlag liep. Hij droeg een pet. Er was veel rook bij het stoppen en optrekken van de Gooise Moordenaar. Ik vraag me nu af of hij nog regelmatig tijdens de oorlogsjaren in bedrijf was, want daar herinner ik me niets van.
    Ik ben geboren in 1938 en kwam naar Hilversum eind 1940. Wel herinner ik me de rails van de tram, waarover men soms met lorries spullen vervoerde. Ook heb ik vage herinneringen aan een ernstig ongeluk bij ons voor de deur, er was “iemand onder de tram gekomen”. Samenvattend: de aanwezigheid van de tram was voor mij sterk verbonden met de dreiging van de oorlog, ook wel spannend en avontuurlijk

  3. Ik heb de Gooise Stoomtram nog meegemaakt. Op weg naar Oud Valkeveen moest iedereen uitstappen. De mannen moesten duwen om de tram over het Huizer Hoogd heen te duwen. In de zomer waren er geen coupé’s. Het was helemaal open. Maar ook een afschuwelijk ongeluk blijft me altijd bij. Er was nergens een hek.

    1. Ja ik weet ook nog van dat ongeluk, vooral omdat de persoon naar de ijswinkel werd gebracht van Vet, dat vond ik zo raar. Ik was op weg naar kleuterschool aan de ‘s gravesande laan. Wat ik mij goed herinner als je op het balconnetje stond kreeg je een hele zwarte snoet!!!

  4. Ja, ook wij gingen met de tram naar Valkeveen.
    Mijn moeder ging met vijf kinderen gingen s’morgens lopend vanuit de Egelantierstraat naar het station.Bij de remise stapten we ergens in. Het was een leuke rit door Laren, Blaricum naar Valkeveen.
    Als we de tram uitstapten moesten we nog de hele Valkenveenselaan aflopen om eindelijk in de speeltuin aan te komen. Nog fris allemaal, gingen we als eerste naar het doolhof, dan naar de bootjes, schommels, tenminste als je daar aan de beurt kwam,
    En dan natuurlijk zwemmen aan het strandje.
    In de middag gingen we met de tram weer huiswaarts. Voor ons kinderen een leuke dag maar voor mijn moeder een hele onderneming.
    Nog altijd is er een gedeelte zichtbaar waar de tramrails heeft gelegen bv als je naar Laren gaat. Met mijn eigen kinderen /kleinkinderen zijn we daar ook naartoe geweest.Van het doolhof is niets meer over het lijkt nu meer op een kermis.
    Maar wij hebben daar als kinderen mooie herinneringen aan.
    .

  5. In mijn jeugd kwam de stoomtram door Blaricum, langs de Huizerweg. Hij reed langs een huis met rieten dak ter hoogte van de Smedenweg, waar de familie Heslenfeld woonde. Dat huis is door die tram in brand gevlogen. Ik heb dat zelf gezien.
    Weer opgebouwd, zonder de bovenste verdieping. Nu al weer jaren geleden is dat herzien.

  6. De Gooise stoomtram paste precies in de landelijke dreven van onze omgeving. Vooral het trajekt langs de Larenseweg,tegen de achtergrond van bos en hei. Als schooljongen reed ik vaak mee met vrachtrijder Arie,van de firma van Ijken uit Eemnes. Hij reed met paard(Truus) en wagen en bracht bestellingen rond in het Gooi. Aan het eind van de dag zette hij mij af bij station Laren van de stoomtram en ķreeg ik geld voor de terugreis. Geweldig. Alleen was ik vaak bang voor de reactie van mijn vader als ik zo laat thuis kwam.

Comments are closed.